Aragonese |
lexicalization | arg: Tiempos verbals |
Breton |
has gloss | bre: Hervez reolennoù yezhadur pep yezh e vez implijet amzerioù da verkañ ar prantad ma c'hoarvez un ober bennak. |
lexicalization | bre: Amzerioù yezhadurel |
lexicalization | bre: amzer |
Bulgarian |
has gloss | bul: Времето като граматическа категория определя положението на действията към момента на говорене. Глаголните времена могат да бъдат разделени на 3 групи - минали, сегашни и бъдещи. Времена в Българския език В българския език има 9 глаголни времена. Те се изразяват посредством специфична форма на глагола и с помощта на спомагателни думи |
lexicalization | bul: Време |
Catalan |
has gloss | cat: El temps verbal és una característica pròpia de moltes llengües per distingir esdeveniments presents, passats, futurs o imaginaris. D'altres llengües expressen el temps amb vocables propis o morfemes. Per veure la conjugació del temps verbal en català, consulteu Flexió verbal del català. |
lexicalization | cat: temps verbal |
Czech |
has gloss | ces: Čas (tempus) v lingvistice znamená určitý tvar slovesa vyjadřující časové období, ve kterém daný děj probíhal/probíhá/bude probíhat. Většina časů je ohraničena současností. Řadí se mezi gramatické slovesné kategorie spolu s osobou, číslem, způsobem, rodem, videm, třídou a vzorem. |
lexicalization | ces: Slovesné časy |
lexicalization | ces: čas |
Danish |
has gloss | dan: Tempus (tid) betegner inden for grammatik de bøjningsformer af udsagnsord (verber), der placerer handlingen i tid i forhold til andre handlinger og i forhold til fortælleren (narrator). Det enkelte sprog har ikke alle de angivne former; men der er tale om et samlende, overordnet verbalskema, der imidlertid tager udgangspunkt i europæiske sprog. |
lexicalization | dan: tempus |
German |
has gloss | deu: Das Tempus [] (lat. Zeit; Plural: Tempora []) gibt an, in welcher Zeit (in welcher Zeitstufe) aus der Sicht des Sprechers (oder Schreibers) das Besprochene (=die Proposition) stattfindet. Zeitstufen sind (neben dem Modus) eine grundlegende Kategorie der Grammatik der Verben. Tempora sind sprachliche Mittel, die Zeitstufen auszudrücken. |
lexicalization | deu: Tempus |
Esperanto |
has gloss | epo: Tenso (tempo) estas verba kategorio kiu esprimas ian reprezenton de tempo, ekz-e simplaj, kompleksaj, tensoj; regulaj, neregulaj tensoj. |
lexicalization | epo: tenso |
Persian |
lexicalization | fas: زمان |
Finnish |
has gloss | fin: Aikamuoto eli tempus on verbin taivutuskategoria, jolla ilmaistaan verbin kuvaaman tapahtumisen aikaa suhteessa puhehetkeen (Nyt puu on kaatunut) ja/tai kerrottuun viitehetkeen (Eilen tullessani puu oli jo kaatunut). Verbiä, jonka taivutuksella ilmaistaan aikamuoto ja persoona, nimitetään finiittiverbiksi; ns. infiniittisillä verbinmuodoilla (infinitiivit ja partisiipit) taas ei tyypillisesti ole aikamuoto- eikä persoonataivutusta. |
lexicalization | fin: Aikamuodot |
lexicalization | fin: aikamuoto |
French |
has gloss | fra: Le temps est un trait grammatical permettant de situer un fait (qui peut être un état ou une action, parfois appelé procès) dans laxe du temps de lénonciation par rapport à trois jalons : passé, présent, futur, lesquels peuvent ensuite être sous-divisés. Les indications temporelles sont souvent accompagnées d'indications aspectuelles qui lui sont plus ou moins liées. |
lexicalization | fra: Temps grammatical |
lexicalization | fra: Temps |
Gaelic |
lexicalization | gla: Tràth |
Hebrew |
has gloss | heb: בבלשנות, זמן הוא אחד ממאפייני הפועל, המשקף את הזמן שבו מתבצעת הפעולה. |
lexicalization | heb: זמן |
Hungarian |
has gloss | hun: Az igeidő (latinul tempus) alaktani kategória, amellyel a nyelvek a cselekvés, történés, állapot idejét fejezik ki a közlés idejéhez viszonyítva. Ha az esemény ideje megelőzi a közlés idejét, múlt időről, ha követi, jövő időről beszélünk, ha pedig az esemény a közlés időpontjában is folyamatban van, jelen időről beszélünk. |
lexicalization | hun: igeidő |
Indonesian |
lexicalization | ind: Kala |
Icelandic |
has gloss | isl: Eiginlegar tíðir sagna í íslensku eru tvær; nútíð og þátíð . Íslenskan gerir formlegan greinarmun á nútíð og þátíð sagna; hann talar (nt.), hann talaði (þt.). | ! nútíð ! þátíð |- | Ég les. || Ég las. |- | Myndin er mjög skemmtileg. || Myndin var mjög skemmtileg. |- | Þú trúir mér ekki. || Þú trúðir mér ekki. |} |
lexicalization | isl: Tíðbeyging sagna |
Italian |
has gloss | ita: Il tempo, nel campo della linguistica è una delle tre categorie principali che compongono il sistema di coniugazione verbale (assieme a modo e aspetto). Accanto a queste tre categorie, vi sono anche la diatesi, la persona, il numero e il genere. |
lexicalization | ita: Tempi verbali |
lexicalization | ita: tempo |
Japanese |
has gloss | jpn: 時制(じせい)、時称(じしょう)、あるいはテンスとは、発話の中で規定される言語学的な時間を示す文法範疇である 。一般に動詞の標識として現れる。日本語では、非過去の「ル」と過去の「タ」で表される。 |
lexicalization | jpn: 時制 |
Latin |
has gloss | lat: Tempus terminus technicus artis grammaticae est. Hic categoriam morphologicam signat, quo loquens rem temporaliter disponere potest. Linguae antiquiores saepe multiora tempora noverunt: Lingua Latina sex tempora habet, sed lingua germanica duos. |
lexicalization | lat: Tempus |
Lithuanian |
has gloss | lit: Gramatinis laikas – veiksmažodžio gramatinė kategorija reiškianti sakomo veiksmo santykį su esamuoju momentu. Vertinant iš dabarties, esamosios padėties, yra trys pagrindiniai laikai – būtas, esamas ir būsimas. Laiko kategorijai priklauso veiksmažodžio formos, be taip pat kitų galimų reikšmių ir priklausomybės atitinkamoms kategorijoms (veikslo ir nuosakos), žyminčios kalba išsakomo veiksmo laiko santykį su esamuoju momentu. Be pagrindinės laikinės padėties, praeities, dabarties ir ateities, nusakymo, įvairiose kalbose gali būti ir patikslintos prasmės laikų, pvz., nusakančių kiek toli į praeitį arba ateitį veiksmas vyko ar vyksta. Kai kurios kalbos taip pat skiria nebūtą, nesamą ir nebūsimą laikus; gramatinis laikas tada turi abiejų likusių neatmestų laikų prasmę. |
lexicalization | lit: Gramatinis laikas |
Malayalam |
lexicalization | mal: കാലം |
Dutch |
has gloss | nld: De tempus [tɛmpʊs] (lat tijd; meervoud: tempora [tɛmpɔra]) geeft aan in welke tijd (in welke tijdfase) uit het oogpunt van de spreker (of schrijver) een gebeurtenis (= de propositie) plaatsvindt. Tijdstappen zijn (naast de wijs) een fundamentele categorie van de grammatica van de werkwoorden. Tempora zijn taalkundige middelen, die tijdrelaties uitdrukken. |
lexicalization | nld: Tempus |
lexicalization | nld: Werkwoordstijd |
Norwegian Nynorsk |
has gloss | nno: Tempus, eller tid, er ein grammatisk kategori ved verbet. Med tempus uttrykkjer talaren korleis handlinga er plassert i tid samanlikna med sjølve talehandlinga, om handlinga skjer før, samtidig med eller etter talehandlinga. I norsk har tempus to trekk, presens og preteritum. Preteritum blir brukt primært der verbet viser til ei handling som skjedde før talehandlinga, mens presens blir brukt om handlingar i taleaugeblinken, i framtida, og om utsegner som ikkje er avgrensa i tid og rom. Preteritum vart tidlegare kalla for imperfektum, men dette var eit uheldig namn, i og med at preteritum står i opposisjon til presens, og ikkje til perfektum. |
lexicalization | nno: tempus |
Norwegian |
has gloss | nor: Tempus (latin «tid»), også kalt grammatisk tid, er en type verbbøyning som man bruker for å angi relativ tid. Med tempus uttrykker taleren dermed hvordan handlinga er plassert i tid sammenligna med selve talehandlinga, om handlinga skjer før, samtidig med eller etter talehandlinga. I norsk har tempus to trekk, presens (nåtid) og preteritum (fortid). Preteritum brukes primært der verbet viser til en hendelse som skjedde før talehandlinga, mens presens brukes om handlinger i taleøyeblikket, i framtida, og om utsagnet ikke er begrensa i tid og rom. Preteritum ble tidligere kalt imperfektum, men dette var et uheldig navn i og med at preteritum står i opposisjon til presens og ikke til perfektum. |
lexicalization | nor: tempus |
Polish |
has gloss | pol: Czas - kategoria językowa określająca w czasie czynność, zjawisko lub stan, o których mowa w zdaniu. |
lexicalization | pol: Czas |
Portuguese |
has gloss | por: Um tempo verbal é a categoria gramatical que diz respeito ao tempo. Toda língua é capaz de expressar um sem número de distinções de tempo: logo, amanhã, na próxima quarta-feira às duas da tarde, faz 137 anos, faz 138 anos. Ora, há línguas que constróem algumas dessas distinções de tempo como parte de sua gramática, e uma língua que assim o faz, tem a categoria tempo. A categoria gramatical de tempo é, pois, a gramaticalização do tempo. Na maioria das línguas, a categoria gramatical de tempo é indicada nos verbos, mas há exceções. |
lexicalization | por: Tempo verbal |
Moldavian |
has gloss | ron: În lingvistică, timpul este o categorie gramaticală prin care se situează o acţiune, o întâmplare sau o stare pe axa timpului, în raport cu trei repere: trecutul, prezentul şi viitorul, care la rândul lor pot fi subîmpărţite. Deseori, indicaţiile temporale sunt însoţite de indicaţii aspectuale. |
lexicalization | ron: timp |
Russian |
has gloss | rus: Вре́мя — грамматическая категория глагола, выражающая отношение времени описываемой в речи ситуации к моменту произнесения высказывания (т. е. к моменту речи или отрезку времени, который в языке обозначается словом «сейчас»), который принимается за точку отсчета (абсолютное время) или отношение времени к другой относительной временной точке отсчета (относительное время). |
lexicalization | rus: Время |
lexicalization | rus: Глагольные времена |
Northern Sami |
has gloss | sme: Eará gielain lea maiddái boahtteáigi, omd. katalánagillii: *Cantaré el divendres. Bearjadaga lávllun. |
lexicalization | sme: áigi |
Castilian |
has gloss | spa: En gramática, el tiempo gramatical se refiere al tiempo referencial de una predicación, y puede diferenciarse en dos tipos principales: :a) el tiempo absoluto, que es medido desde el hablante y en relación con el momento de la enunciación; y :b) el tiempo relativo, que se mide en relación con el ya mencionado tiempo absoluto. Los tiempos absolutos a su vez suelen separarse informalmente en tres momentos: Presente, Pasado y Futuro. Aunque algunas lenguas identifica a veces presente y futuro como un único tiempo gramatical (pasado/no-pasado) y otras introducen diferencias entre pasado lejano, pasado reciente o futuro inmediato y futuro reciente. |
lexicalization | spa: tiempo gramatical |
lexicalization | spa: Tiempos verbales |
Swedish |
has gloss | swe: Tempus, tempo, tidsform (lat. "tid"), betecknar en typ av verbböjning med vars hjälp vi kan uttrycka relativ tid. |
lexicalization | swe: tempus |
Ukrainian |
has gloss | ukr: Час — граматична категорія дієслова, яка є специфічним мовним відображенням об'єктивного часу. Вона слугує для часової локалізації події або стану, про які йдеться у реченні. За допомогою часу висловлюється одночасність, передування або наслідок події відносно моменту мовлення або ж якоїсь іншої точки відліку. |
lexicalization | ukr: Час |
Walloon |
has gloss | wln: :Discramiaedje des årtikes avou l mot "tins" Tins d codjowaedje Li tins, dins l croejhete, c est on sistinme ki leye comprinde li moumint la kel fråze u l fråzlete s a passé. |
lexicalization | wln: Tins |
Chinese |
has gloss | zho: 在语法裡,时或时态表示行为发生的时间和说话时的关系。一般分为過去式、現在式、未來式,通常也有與表示動作進行或終止的進行式和完成式等體貌一起相連用的情況。 |
lexicalization | zho: 时态 |
lexicalization | zho: 語法時態 |