| has gloss | pol: Getto w Bełchatowie, getto bełchatowskie – getto istniejące w okresie od marca 1941 do sierpnia 1942, utworzone przez Niemców w Bełchatowie dla ludności żydowskiej. W czasie okupacji Bełchatów ogłoszono miastem żydowskim, Żydzi stanowili bowiem prawie 50% ogółu mieszkańców. W marcu 1941 utworzono getto. W zorganizowanym na miejscu getcie byli oni represjonowani. Getto mieściło się w granicach dzisiejszych ulic Fabrycznej, Pabianickiej, Sienkiewicza (dawniej ul. Ogrodowej), Piłsudskiego oraz Placu Narutowicza. Uwięziono w nim ponad 5 000 Żydów, głównie z Bełchatowa i okolicznych miejscowości. Na czele bełchatowskiego Judenratu stanął Shlomo Hirsh Topolowicz |