| German |
| has gloss | deu: Ludwig van Beethovens Klaviersonate Nr. 30 op. 109 in E-Dur aus dem Jahr 1820 ist die drittletzte seiner Klaviersonaten. Nach der umfangreichen Hammerklaviersonate op. 106 kehrt Beethoven darin zu kleineren Dimensionen und einem intimeren Charakter zurück. Die Sonate ist Maximiliane Brentano gewidmet, der Tochter von Beethovens langjähriger Freundin Antonie Brentano, für die Beethoven 1812 bereits das kleine Klaviertrio in B-Dur WoO 39 komponiert hatte. Musikalisch zeichnet sich das dreisätzige Werk durch einen freien und originellen Umgang mit der überlieferten Sonatenform aus. Sein Schwerpunkt liegt auf dem dritten Satz, einem Variationensatz, der sein Thema individuell und auf völlig unterschiedliche Weise interpretiert. |
| lexicalization | deu: Klaviersonate Nr. 30 |
| Esperanto |
| has gloss | epo: Pianosonato n-o 30 de Ludwig van Beethoven op. 109 en E-maĵoro el la jaro 1820 estas la trialasta el liaj pianosonatoj. Post la ampleksa Hammerklaviersonate op. 106 Beethoven en tiu revenis al pli malgrandaj dimensioj kaj al pli intima karaktero. Li dediĉis la sonaton al Maximiliane Brentano, filino de la longjara amikino de Beethoven, Antonie Brentano, por kiu Beethoven en 1812 jam komponis la malgrandan pianotrion B-maĵoran (verko sen opusnumero) 39. Muzike la trimovimenta verko distingiĝas per libera kaj originala traktado de la sonatformo. Ĝia pezocentro situas sur la tria movimento, variacio-movimento, kiu interpretas sian temon individue kaj pokaze laŭ tute malsama maniero. |
| lexicalization | epo: Pianosonato n-o 30 |
| French |
| has gloss | fra: La Sonate pour piano n° 30 en mi majeur, opus 109, de Ludwig van Beethoven, fut composée en 1820. Le compositeur la dédia à Maximiliana Brentano. |
| lexicalization | fra: Sonate pour piano no 30 de Beethoven |
| lexicalization | fra: Sonate pour piano nº 30 de Beethoven |
| Italian |
| has gloss | ita: La sonata per pianoforte n. 30 è la terzultima delle 32 composte da Beethoven; vide la luce nel 1819-1820, in un periodo libero da altre commissioni ma i cui sforzi erano rivolti principalmente per la creazione della Messa Solenne Op. 123. Il 31 maggio 1820 si impegnò con leditore Schlesinger a consegnare tre sonate entro tre mesi. Lautunno seguente però soltanto una era terminata, ovvero l'Op. 109; per le successive Op. 110 e Op. 111 dovrà attendere più di un anno. |
| lexicalization | ita: Sonata per pianoforte n. 30 |
| Japanese |
| has gloss | jpn: ルートヴィヒ・ヴァン・ベートーヴェンのピアノソナタ第30番ホ長調作品109は、異形の大作《ハンマークラヴィーア》の次に書かれたピアノソナタで、続けて作曲された第31番、第32番とともにベートーヴェン最晩年の円熟期を示す作品である。 |
| lexicalization | jpn: ピアノソナタ第30番 |
| Dutch |
| has gloss | nld: De Pianosonate nr. 30 (opus 109) in E-majeur (uit 1820) van Ludwig van Beethoven is de eerste in de serie van de drie grote, en laatste sonates die Beethoven schreef. Deze drie sonates omvatten opus 109, 110, en 111. |
| lexicalization | nld: Pianosonate nr. 30 |
| Russian |
| has gloss | rus: Соната для фортепиано № 30 ми мажор, op. 109, написана Бетховеном в 1820 году и посвящена Максимилиане Брентано. |
| lexicalization | rus: Соната для фортепиано № 30 |
| Castilian |
| has gloss | spa: La sonata para piano n.º 30 en mi mayor Op. 109 de Ludwig van Beethoven, compuesta entre 1820 y 1822, es la primera de sus sonatas tardías. |
| lexicalization | spa: Sonata para piano n º 30 |
| lexicalization | spa: Sonata para piano n.º 30 |
| lexicalization | spa: Sonata para piano nº 30 |
